Ηλικιακή εκφύλιση ωχράς - ΜΟΡΙΑΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ
There are no translations available.

Η ηλικιο-εξαρτώμενη εκφύλιση της ωχράς κηλίδας είναι η κύρια αιτία για τη μη-αναστρέψιμη απώλεια της όρασης μεταξύ των ηλικιωμένων στον αναπτυγμένο κόσμο.
Είναι μια πολύπλοκη γενετική ασθένεια που επηρεάζεται όμως και από πολλούς μη γενετικούς ή περιβαλλοντικούς παράγοντες. Μεταξύ των παραγόντων κινδύνου για την εμφάνιση της ασθένειας περιλαμβάνονται το οικογενειακό ιστορικό, μολυσματικοί παράγοντες, το κάπνισμα, η δίαιτα, ο υψηλός δείκτης μάζας σώματος, τα επίπεδα της χοληστερόλης στο αίμα, η εγχείρηση καταρράκτη, καρδιαγγειακές ασθένειες, η υπέρταση και η έκθεση στον ήλιο. Το κάπνισμα, όπως και ο υψηλός δείκτης μάζας σώματος έχουν επανειλημμένα συσχετιστεί με την ασθένεια και προσδίδουν διπλάσιο κίνδυνο.
Τα κύρια γονίδια στα οποία πολυμορφισμοί έχουν συσχετιστεί με αυξημένο κίνδυνο για την εμφάνιση της ηλικιο-εξαρτώμενης εκφύλισης της ωχράς κηλίδας είναι το γονίδιο του παράγοντα του συμπληρώματος. Η (Complement Factor H, CFH) και το γονίδιο LOC387715 ή ARMS2.
Από την άλλη μεριά, πολυμορφισμοί στο γονίδιο του παράγοντα του συμπληρώματος 2 (Complement factor 2, C2) και στο γονίδιο του παράγοντα του συμπληρώματος Β (Complement Factor B, CFB) έχουν συσχετιστεί με προστασία ενάντια στην εμφάνιση της ασθένειας.
Ο ασθενής και οι συγγενείς του πρέπει να ελέγχονται γενετικά ως προς την ύπαρξη των πολυμορφισμών που αυξάνουν τον κίνδυνο για την εμφάνιση της ηλικιο-εξαρτώμενης εκφύλισης της ωχράς κηλίδας ώστε να περιορίσουν τους λοιπούς επιβαρυντικούς παράγοντες και να ακολουθήσουν ένα τρόπο ζωής που προάγει την υγεία του οφθαλμού.
Πρόσφατες έρευνες έχουν δείξει ότι ένας κοινός πολυμορφισμός (T1277C) στο εξώνιο 9 του γονιδίου CFH συσχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο για εμφάνιση ηλικιο-εξαρτώμενης εκφύλισης της ωχράς κηλίδας. H κληρονόμηση του αλληλομόρφου C, του αλληλομόρφου που συνδέεται με την ασθένεια, συνεισφέρει στην εκδήλωση του 50-57,3% όλων των περιπτώσεων. Έχει δειχθεί ότι οι ομοζυγώτες για τον πολυμορφισμό αυτόν (CC) έχουν 4 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να εκδηλώσουν ηλικιο-εξαρτώμενη εκφύλιση της ωχράς κηλίδας σε σχέση με τους ετεροζυγώτες. Ο κίνδυνος αυτός πολλαπλασιάζεται σημαντικά όταν υπάρχουν και άλλοι παράγοντες προδιάθεσης όπως η παχυσαρκία και το κάπνισμα. Υπολογίζεται ότι οι παχύσαρκοι ομοζυγώτες για τον πολυμορφισμό έχουν 12 φόρες μεγαλύτερο κίνδυνο να εκδηλώσουν την ασθένεια σε σχέση με τους μη παχύσαρκους ομοζυγώτες. Τα άτομα που καπνίζουν 10 ή περισσότερα πακέτα τσιγάρα το χρόνο και έχουν γονότυπο CC έχουν περίπου 144 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν την ασθένεια σε σχέση με άτομα που καπνίζουν λιγότερα από 10 πακέτα το χρόνο και έχουν γονότυπο CT ή ΤΤ.
Με την εμφάνιση της ηλικιο-εξαρτώμενης εκφύλισης της ωχράς κηλίδας συσχετίζεται επίσης και ο πολυμορφισμός A69S του γονιδίου LOC387715 που βρίσκεται στο χρωμόσωμα 10q26. Οι καπνιστές που φέρουν αυτό τον πολυμορφισμό έχουν 22 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν την ασθένεια σε σχέση με άτομα που φέρουν τον πολυμορφισμό αλλά δεν καπνίζουν. Τα άτομα που φέρουν τον πολυμορφισμό T1277C στο γονίδιο CFH μαζί με τον πολυμορφισμό A69S έχουν ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν την ασθένεια σε σχέση με άτομα που φέρουν μόνο τον ένα από τους δύο πολυμορφισμούς. Μάλιστα αν στην εξίσωση προστεθεί και το κάπνισμα υπολογίζεται ότι οι πολυμορφισμοί στα γονίδια CFH και LO387715, και το κάπνισμα εξηγούν το 61% του αποδιδόμενου κινδύνου για ηλικιο-εξαρτώμενη εκφύλιση της ωχράς κηλίδας.
Οι πολυμορφισμοί R32Q και L9H στο γονίδιο CFB και ο πολυμορφισμός E318D στο γονίδιο C2 φαίνεται ότι δρουν προστατευτικά και μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης ηλικιο-εξαρτώμενης εκφύλισης της ωχράς κηλίδας. Μάλιστα, η επίδραση του πολυμορφισμού R32Q στο γονίδιο CFB είναι σημαντική ακόμα και αν υπάρχει ο πολυμορφισμός T1277C στο γονίδιο CFH, ο πολυμορφισμός A69S στο γονίδιο LOC387715 και τα άτομα είναι καπνιστές. Επιπλέον, οι πολυμορφισμοί IVS10 και IVS17 που βρίσκονται σε ιντρόνια των γονιδίων C2 και CFB φαίνεται επίσης να έχουν προστατευτική δράση.

Βιβλιογραφία
Baird PN, Hageman GS, Guymer RH. New era for personalized medicine: the diagnosis and management of age-related macular degeneration. Clin Experiment Ophthalmol. 2009 Nov;37(8):814-21.
Luciana Negrao Frota de Almeida, Rachel Melilo Carolino, Diogo Cazelli Sperandio, Marcio Bittar Nehemy, De Marco LA. The role of molecular genetic factors in age-related macular degeneration: A importancia dos fatores geneticos na degeneragao macular relacionada a idade. Arq Bras Oftalmol. 2009;72(4):567-72.
McKay GJ, Silvestri G, Patterson CC, Hogg RE, Chakravarthy U, Hughes AE. Further assessment of the complement component 2 and factor B region associated with age-related macular degeneration. Invest Oph-thalmol Vis Sci. 2009 Feb;5o(2):533-9.
Seddon JM, Francis PJ, George S, Schultz DW, Rosner B, Klein ML. Associ¬ation of CFH Y402H and LOC387715 A69S with progression of age-related macular degeneration. JAMA. 2007 Apr 25;297(i6):i793-800.
Zanke B, Hawken S, Carter R, Chow D. A genetic approach to stratifi¬cation of risk for age-related macular degeneration. Can J Ophthalmol. 2010 Feb;45(i):22-7.

Πηγή:
 
hondos-new-banner